Kada je svojevremeno predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik bio odlučio da otvori veći broj predstavništva Srpske po svijetu niko se nije pitao zašto. Razlog nije bio u tome što su spoljni poslovi bili jedan od svega tri resora koji su Dejtonskim sporazumom bili locirani u zajednički Savjet ministara BiH u Sarajevu, nego u tome što se to ministarstvo pa onda i „bosanska“ diplomatija brzo pretvorilo u karikaturu svih zajedničkih organa. Ambasadore jeste imenovalo tročlano Predsjedništvo BiH po nacionalnom ključu, ali su se oni ponašali kao ekskluzivni eksponenti svojih predlagača – entiteta, nacija i stranaka. Jedino su ti dobijali važne i povjerljive političke informacije iz inostranstva, a tako je bilo i sa ekonomskim, kulturnim, vojnimi bezbjednosnim sektorom. Došlo je dotle da su zaposleni u amabasadama maltene špijunirali jedni druge i javljali svojima u zemlji.
Mreža predstavništava Repulike Srpske za ekonomsku, kulturnu, naučnu i sportsku saradnju proširila se na Moskvu, Jerusalim, Vašington, Beč, Štutgart, Solun, Brisel i dalje, i doživjela je puno opravdanje. Jedino je Predstavništvo u Srbiji izazivalo nedoumice. Čemu Predstavništvo u Beogradu kada se komunikacije između Srpske i Srbije odvijaju, neposredno, brzo gotovo familijarno? Privrednici, kulturni radnici, naučnici, sportisti i političari svakodnevo cirkulišu u oba smjera, bez velikih carinskih procedura. Kolima do Bijeljine sat vožnje, avionom do Banjaluke let i kraće traje. Kome je tu uopšte potrebno predstavljanje Predstavništva?
Predstavništvo Republike Srpske u Republici Srbiji, nastalo je transformacijom ratnog i poratnog Biroa RS u Beogradu koji se bavio rješavanjem izbjegličkih dokumenata, zdravstvenim osiguranjem, rješavanjem boračkih penzija isl. Biro je i u novom formatu Predstavništva nastavio da obavlja i te poslove koji su vremenom reducirani i postalo je mnogo više od toga. Sa stupanjem Mlađena Cicovića na mjesto direktora, Predstavništvo je postalo otjelovljenje „specijalnih paralelnih veza između Srbije i Srpske“. U Dejtonskim sporazumom su te veze zapisane kako srpsko-srpski odnosi između entiteta i „matice“ ne bi bili tek puko diplomatski. Problem je, međutim, bio u tome što te nacionalno važne prekodrinske odnose niko nije znao da konkretnije i sadržajnije definiše. Ispostavilo se da Cicović zna i šta i kako. Sa podmlađenim ekipom zaposlenih u novim prostorijama u centru Beograda i mrežim spoljnih saradnika uspio je da Predstavništvo u najboljem svjetlu i punom smislu riječi predstavi Srpsku u Srbiji. Postoji ono što se zove sitni nevidljivi, a dragocijeni rad: nema u Srbiji čovjeka koji hoće nešta da uradi u Srpskoj ili za Srpsku, a da mu Predstavništvo nije prva adresa, kao što je mnogo privrednika, kulturnih radnika i političara iz Republike Srpske, a da mu prva kafa u Beogradu nije u Predstavništvu.
Pošto se u Ambasadi BiH u Beogradu u turnusima od desetak godina smjenjuju ambasadori iz reda bošnjačkog i hrvatskog naroda, koji ne nemaju mnogo entuzijazma ni da FBiH, a pogotovo „manji entitet“ predstave u Srbiji, Predstavništvo funcioniše kao neformalna ambasada Srpske, a Cicović kao nezvanični amabasador. Naravno, postoje i one zvanične, velike i vidljive aktivnosti Predstavništva. Najveća, već tradiconalna manifestacija Dani Srpske u Srbiji, odvija se u septembru već desetak godina. Dramske predstave, filmovi, horski koncerti, recitali, susreti privrednika, umjetnika, okrugli stolovi naučnika, premijerne priredbe, promocije itd. predstavljaju panoramu godišnjeg kulturnog stvaralaštva prekodrinskih Srba u „matici“. Počelo je svečanim otvranjem manifestacije u Beogradu i zatvaranjem u Novom Sadu, a onda se širila na desetinu gradova širom Srbije. Cicović je one prva animirao, da bi ostali tražili da budu ukuljučeni u Dane Srpske u Srbiji. Cicović u februara naučnim skupom učesnika iz Srpske i Srbije obilježava i datum donošenja prvog Ustava RS. Četiri puta tokom godine suorganizuje Tribine na kojima istaknuiti srpski intelektualci, politikolozi, istoričari, sociolozi izlažu svoje naučne poglede na aktuelne političke probleme Republike Srpske. Projekat Podrinje okuplja opštine iz Srpske i Srbije uz dvije obale Drine sa ciljem da udruži i razvije privredne, turističke, memorijalne isl. potencijale, koje nudi sliv ove izuzetne rijeke.
Cicović je sa saradnicima razvio obimnu izdavačku djelatnosti koja dijelom publikuje radove iz vlastite produkcije, a dijelom vrijedna djela spoljnih saradnika. Na Beogradskom međunarodnom sajmu knjiga, Predstavništvo ima svoj štand na kome predstavlja knjige izdavača iz Republike Srpske. Predstavništvo povremeno organizuje i studentsku praksu u Beogradu za apsolvente u Institutu „Mihajlo Pupin“, Politici, RTS-u, Institutu „Josif Pančić“, uz obilazak spomenika, muzeja i galerija metropole Srpskog svijeta.
Prije svega ove dvije posljednje navedene aktivnosti vezane za Sajam, izdavaštvo, promocije i studentskua praksa, ali i druge djelatnosti Predstavništva Srpske sa Cicovićem na čelu, podstakli su Senat Univerzitet u Banjaluci da mu 7. novembra na svečanoj akademiji povodom povodom 48 godina rada i razvoja Univerziteta u Banjoj Luci dodijeli visoko priznanje –Povelju Univerzitetaza zasluge i izuzetan doprinos razvoju Univerziteta.
U obrazloženju odluke o dodjeli povelje Cicoviću stoji da se njegovim nesebičnim zalaganjem, Univerzitet u Banjoj Luci svake godine predstavljao na Sajmu knjiga u Beogradu na štandu Predstavništva Republike Srpske koje obezbjeđuje potrebnu infrastrukturu, organizuje promocije univerzitetskih publikacija, te određen broj distribuira naučnim i obrazovnim institucijama širom Srbije. Takođe, zahvaljujući aktivnostima Predstavništva Republike Srpske, ali i angažovanjem Mlađena Cicovića, veći broj studenata Univerziteta u Banjoj Luci imao je priliku da posjeti obrazovne i kulturne institucije u Srbiji, ali i da pohađaju studentsku praksu u renomiranim finansijskim institucijama, što je umnogome doprinijelo povezivanju mladih sa obje strane Drine.
Pored Cicovića, povelje su dodjeljene i prof. mr Mladenu Matoviću, vanrednom profesoru Akademije umjetnosti Univerziteta u Banjoj Luci, Dušku Kovačeviću ambasadoru Bosne i Hercegovine u Izraelu, Peru Ćoriću, predsjedniku Privredne komore Republike Srpske i JPŠ „Šume Republike Srpske“.
Na svečanosti su dodjeljene i Plakete Univerziteta za dugogodišnji uspješan rad na Univerzitetu, kao i zapažene uspjehe u nastavnom i naučnoistraživačkom radu.