Andrićgrad je turistički, kulturni, administrativni i edukativni kompleks podignut u Višegradu u čast nobelovca Ive Andrića. Prostire se na 17.000 m2 na poluostrvu između rijeka Drine i Rzava.
Mnogi gradski centri se odlikuju značajnim kulturno-istorijskim nasljeđem. Arheološki nalazi pokazuju da je područje današnje Republike Srpske bilo naseljeno u paleolitu (oko 60.000 g.stare ere). Nakon toga ovi prostori se odlikuju visokim kulturnim razvojem što potvrđuje postojanje neolitskih naselja.
Rimljani su ove krajeve osvojili u prvom vijeku naše ere. Gradili su ceste povezujući ih sa glavnim putevima, razvijali vojne centre, uveli latinski jezik i širili rimsku kulturu i religiju. Najpoznatije ceste iz Rimskog perioda su „put soli“ i „put srebra“.
O periodu naseljavanja Slovena na ovim prostorima svjedoče ostaci ranoslovenskih naselja. U periodu srednjeg vijeka za ove prostore se vezuje nastanak pravoslavnih manastira te veliki broj utvrđenih gradova.
Važnu građu za izučavanje srednjovjekovne kulture na prostoru današnje Republike Srpske predstavljaju nadgrobni spomenici – stećci, čija je koncentracija najveća u južnim krajevima Republike Srpske.
Islamska umjetnost u periodu okupacije Otomanskog carstva u XV vijeku donosi na ove prostore novi vid kulture i graditeljstva. Najljepši primjeri osmanlijske arhitekture su mostovi koji se izdižu svojom snagom i ljepotom kao čuvari drevnih vremena. Mjesto i ostaci graditeljske cjeline Atik džamije u Bijeljini proglašeni su za nacionalni spomenik.
Nezaobilazan dio kulturno-istorijskog nasljeđa nakon Drugog svjetskog rata svakako predstavljaju spomen-kompleksi posvećeni borcima i narodima naših krajeva.
